چرا بیشتر اوقات مردم مااز انتخاب خود پشیمان بوده اند !
انچه که مسلم است هر فرد عاقلی همیشه به دنبال اینده ای بهتر برای زادگاه خود هست و در عقلانیت و ذکاوت مردم ایران زمین علی الخصوص هموطنان اردبیلی که در اکثر مشاغل و مناصب در سطح کشور و حتی خارج از کشور افراد موفقی بودند شکی نیست و ما بسیارمردان و زنان بزرگ اردبیلی در جای جای این کره خاکی داشتیم و داریم که زبانزد و شهره عام و خاص بودند وهستند و افتخارات فراوانی رانیز برای ما خلق نموده اند ولی چرا دیارما در این موضوع بخصوص که مطمئنا از اساسی ترین و تاثیرگذارترین امر در بحث توسعه پایداروپیشرفت و ابادنی است و میتوانست ضمن احقاق حقوق حقه این دیار به تقویت سرمایه های اجتماعی که سرمایه ارزشمندی در عصر حاضر بشمار می اید منجر شود ، متاسفانه هم انتخاب کننده گان و هم انتخاب شوندگان یعنی مردم و نمایندگان همیشه ناموفق بودیم و مصداق منطقی این امر عدم انتخاب برای چند دوره یک فرد است . منطق حکم می کند یک نماینده برای بار دوم با توجه به امکانات موجود در اختیارش براحتی بتواند در انتخابات پیروز باشد در صورتیکه هیچ یک از نمایندگان مادر طول سالیان دراز نه تنها براحتی و حتی کسانی که برای بار دوم منتخب بودند با صرف هزینه های فراوان و حتی بداخلاقی ها توانسته اعتماد قسمتی حداقلی از مردم راکسب نمایدو هیچ وقت انتخاب برای دوم براحتی امکانپذیر نشده است که انهم برای یکی دو نماینده و در دوره های اولیه که نه چنین امکاناتی در جهت اطلاع رسانی بوده و نسبتا حساسیت بدلایل بعضی مسایل بنیادی کم بوده است ،ولی در دوره های اخیر اصلا این امر اتفاق نیافتاده و هر نماینده ای فقط یکبار توانسته اعتماد مردم راجلب نماید .
انچه که مسلم است ماهمیشه انتخابهای خود بر مبنای این ملاکها انجام دادیم :
فلانی ادم متدینی است و صداقت دارد !!!
فلانی مدیر اجرایی خوبی بوده و فلان پروژه را خوب بثمره رسانده است !!!
فلانی پزشک حاذق و یامهندس خبره ای است و مردم دار است !!!
فلانی ادم شجاعی است و براحتی حرفهایش رامیزند حتی نا مربوط !!!
فلانی با افراد بالانشین ارتباط نزدیکی دارد و با انها رابطه دوستانه دارد و حتی رفت وامد خانوادگی !!!
و معیار های اینچنینی فراوان .....
ولی هیچ وقت این معیار ها را در نظر نگرفتیم که :
ایشان از چه زمانی وارد دنیای سیاست ، فعالیتهای اجتماعی ، فرهنگی ومدنی شده است ؟ و آیا سیاستمدار و فعال اجتماعی و مدنی هست ؟
ایشان چقدر به مسایل داخلی و خارجی اگاه است و چه تجربه علمی و عملی در این زمینه دارد ؟
ایشان ایا قدرت تجزیه و تحلیل مسایل را دارد و میتواند تشخیص بدهد که نیازهای چندسال بعدجامعه چیست چون برای اینده میخواهد تصمیم بگیرد نه برای گذشته و حال
ایا ایشان تا کنون چندمقاله و تحقیق در خصوص مسایل اساسی اجتماعی ، فرهنگی و اقتصادی جامعه داشته اند اصلا ایشان به این مسایل اشراف دارد ؟
ایشان ایا انقدر به خودش اطمینان دارد که در مقابل افراد مطرحی کشوری عرض اندامی بنماید و نظر خود را ابراز نماید ؟
ایا ایشان الفبای سیاست ، اقتصاد ، فرهنگ و جامعه شناسی رابلد است ؟
ایا ایشان میتواند درقالب یک سیاستمدار خبره ظاهر شود تابتواند نظر خود را به کرسی بنشاند؟
