به بهانه سالروز 24 خرداد 92

سه سال از روزی که دولت مسمی به دولت تدبیر وامید با تاکیدبر اعتدال گرایی بختش مورد اقبال عمومی قرار گرفت و توانست با اختلافی معنی دار بر مسند قوه مجریه تکیه زند، می گذرد و در این سه سال اتفاقاتی افتاده است که شاید ورود درتحلیل هر یک از اینها باعث اطاله کلام شود و این مقال نتواند به غایت خود که یک تحلیل آسیب شناسانه از دید جامعه شناختی ازدیدگاههای ایده آل گرایانه در راستای حصول به رفاه عمومی هست ، واصل شود لذا بی هیچ مصداقی از عملکرد سه ساله این دولت  به بیان تفکر و سیستمی مخرب و ویرانگر که بسان سلولهای سرطانی در پیکره یک موجود زنده ،مدت های مدیدی هست در درون سیستم سیاسی ،اجتماعی ،اقتصادی و فرهنگی ما رخنه کرده و از دروندر حال متلاشی نمودن پیکر تنومند و بی و عیب و نقص جامعه بوده  ودر این سه سال هم همانند سالهای قبل توانسته  با توسل دروغین به شعار مطلوب جامعه ( اعتدال گرایی و گریز از تندروی ها ) بمراتب بهتر از دورانهای قبلی عمل نماید وبقولی  عامیانه دست همه خیرخواهان اجتماع از راست گرفته تا چپ ومیانه را در حنا بگذارد واگر امروز و هر روز دیگری به هرتدبیری  نتوانیم پرده از رخسار این جریان مخرب که بعنوان سلولهای سرطانی در نقش اعضای اصلی پیکره جامعه نمایان می شوند و با هزاران  ادا و اطوار دلفریبانه با استفاده از جهالت و ناآگاهی سود جویانه معدود افرادی به طرز ماهرانه ای ایفاء نقش می نمایند وموجودیت خویش را در فضای آکنده از بدبینی ها ، تکروی ها ، تظاهر و دورغ  سیستماتیک تضمین می نمایند و هر چه گام به پیش می گذاریم با یارگیریهای بیشتر از همین جامعه  براساس دامن زدن به منافع کوتاهمدت و خرد معدود افراد واقشارکوته نگر و خرد بین به پیش می تازد ، برداریم ،در انتها همه نتیجه خواهند گرفت که دیگران بردند و ما باختیم و باز این نتیجه بکام همان جریان  فرصت طلب مخرب متظاهر و ریا کار سیستمی شده که متاسفانه حتی در مسایل اعتقادی و مذهبی هم بعمل مشرکانه تظاهر و ریاکاری متوسل می گردند ، خواهد بود و در نهایت مصداق « آش نخورده و دهنه سوخته » خواهیم بود ، همانطوریکه قبلا هم خیلی ها همین راتجربه نمودند .

 از ویژگیهای این جریان مخرب می توان به بزرگ نمودن افرادی مستعد در دوره ای از زمان و پنهان شدنشان در پشت این افراد اشاره کرد  و بعد از اینکه بهره های خود را از این رفتار ریاکار انه برداشتند خودشان با روش مزورانه دیگری به تخریب این افراد مستعد می پردازند و باز از تخریبها نیز به نفع خویش بهره ها می برند و با این کار قسمت اعظمی از سرمایه های اجتماعی را از بین می برند و.........

ادامه دارد...